Biz veda etmedik, etmek istemedik, edemedik. Hangisi bilmiyorum. Ama veda yoktu..
''Sen hep olacaksın, hatta ben istemesem bile kalan olacaksın. Aklım istemese kalbim, kalbim istemese aklım isteyecek seni.. O yüzden veda etmeyeceğim sana.''
Giderken bunu söyleyince bana, ardından yazacak bir veda yazısı da yok haliyle..
Bu kadar keskin dönüşleri hangi güç ya da dirençle yapabiliyorum bende bilmiyorum. Ama oluyor işte, yeniden nefes alınıyor.
Sokakta kavga edip anneleri tarafından barıştırılan çocuklar gibiyiz. Hani öyle durumlarda aslında heveslisindir de barışmaya, içten içe bir tedirginlik vardır üstünde. Öyleyiz işte, yeniden en başa dönüp arkadaş olmaya çalışıyoruz. Çünkü bunu yapmazsak her şeye yazık, her şey ziyan olacak.
Son Söz: ''Başkası okşanıp sevilmez, delirme sevdiceğim''
çok yorucu oluyor böyle ilişkiler, gitmek mi kalmak mı diyor insan bazen ama kalsan durduğun yer yer değil gitsen gidecek yer yok.. Burda yapılması gereken egoyu uçurmak bence bencil olmak kendini düşünmek gerisi ne yaparsanız yapın size zarar veriyor
YanıtlaSilSeni burada görmek çok güzel. Bloguna dadandım okudum okudum okudum.. Kaç cümle bendim sayamadım bile.
YanıtlaSilne demek efenim takipteyim
YanıtlaSilMerak ettim yanlis anlamayin lutfen seviyorsa neden gidiyor ?
YanıtlaSil