18 Temmuz 2011 Pazartesi

Ohhh Be :)

Son 15 gündür deli gibi yorulan, ne olacak nasıl olacak soruları içinde boğuşan, kendine ve çevresindekilere bu stres yüzünden şekeri zehr eden ben değilim sanki...

Cuma günü evimi taşıdım ve sanki şimdi her şey bir kuşun kanadında..

Kardeşim ve ben ufak çaplı bir savaş verdik aslında ve şimdi hissettiğimiz huzur sahiden paha biçilemez..Ki eşyalar yeni eve taşındığından beri henüz tek bir koli açmak için bile eve girmedik ama olsun..Sonuçta o çatı artık bizim :)

Çok karanlık eski evimizden sonra içinde ışığın ve güneşin eksik olmadığı yeni evimiz çok değerli bizim için..

Bu hafta akşamları ev yerleştirme projemiz var şimdilik..Muhtemelen hafta sonuna kadar biter..Balkondaki ilk kahveyi heyecanla bekliyorum hala..

Kardeşim bir pembe delisi olduğundan onun odasını pembeye boyayacağım he bir de kapılar var tabi onlar da öpecek ellerimden..Ama tüm bu işler şeker şerbet tadında benim için..O evden çıktık ya artık her şey daha kolay..

Geçtiğimiz Şubat'tan bu yana zaten odamda hiç uyumamıştım ve son 2 aydır da evde kalmadım..Artık nasıl nefret ettiysem evden, kapı kolunu bile tutmak gelmedi içimden..

Aynı lokasyonda başka bir eve taşındığım için hiç bir keşfe gerek yok..Yine ofisim evime 5 dk.uzaklıkta :) Ve bu şansımdan dolayı arkadaşlarım beni kıskanmaya devam edecek :) Aaa tabi bu arada ofisimiz de yenilendi, güzelleşti..Ondan mıdır bilmem ama burada da fena bir huzur var :)

Bloğa hiç uğrayamadığım zaman içinde Mim'lenmişim ama o soruları daha dingin bir zamanda yanıtlayacağım..

İsimsiz ziyaretçim! Sorunun yanıtı ''Sevgilim yok, hatta erkek yok huzur var:))''



SonSöz: Sunday Fest. seni bekliyorum :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder