Sadece başı sıkıştığında çocukları olduğunu anımsayan bir babam!! var benim...
Bize direkt ulaşamadığı için haber yollamış, ameliyat olacakmış bizi görmek istiyormuş..Ne tuhaf oysaki istediğin tüm zamanlarda annemin ve bizim varlığımızı çok rahat yok saydın.Yine yapsana baba...Lütfen..
Bir zamanlar, çok eskiden..Hatta nerdeyse düşündüğümde anımsamakta zorlandığım kadar geçmişte bizimde yanımızda olmanı istediğimiz/dilediğimiz zamanlar olmuştu.O zaman nerdeydin BABA??
Annem öldükten sonra biz bu şehirde ayakta kalmaya, yaşadığımız acıya direnmeye çalışırken..Hatta annem gitmeden evimizde tüm istediğimiz huzurken ve sen bunu mahvederken..Sen mutlu olduğumuz anlarımıza balyoz indirdiğinde canımız yanarken..Annemin ameliyatları sırasında biz kimsesiz kalmışken..Beni yıllarca acımadan, nedensiz ve hastalıklı bir halde döverken..Kardeşimin gösleri önünde anneme silah çekerken...
Tüm bunlar olurken şimdi bizden beklediğin merhametin nerdeydi BABA!!!
Son Söz1: Üzgünüm acılarınla ve yanlız öleceksin..
Son Söz2: Seni bana yaptıkların için affedebilecek olsam da anneme yaşattıkların için asla affetmeyeceğim..
Son Söz3: Hoşçakal BABA!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder