Aslında o kadar farklıyız ki...
Ben patlıcan yemeğini olduğu gibi kabul edip yerken, o kızartmadan yiyemez..Aslında koyu renkler sana daha çok yakışıyor dememe rağmen o sarıdan vazgeçmez..Ben merhamet duygumdan kaçacak delik ararken, o çelik gibi dikilir önüme..
O kadar farklıyız ki...
Artık mutfağa girip makarna bile yapmak bana zor gelirken, o tencere tencere stok yapabilir..Odasının dağınıklığı bana fenalık geçirtirken, o gayet rahat yaşayabilir..
O kadar farklıyız ki..
Ben herkese sonsuz güven duygusuyla başlarken her yeni şeye, o şüphelenmeden yaşamaz..Ben yalnız kalmaktan nefret ederim, o çok sever..Hala karanlık, hala evde yalnız kalmak kabus gibiyken benim için, o hep gözü kara olandır...
O kadar farklıyız ki..
Ben daha özenli daha itinalıyken her şeye, o çok patavatsız olabilir..Özür dilemek benim için ne kadar tabu değilse kendime dair, onun için hep çok zordur..
O kadar farklıyız ki..
O kolay kolay ağlamaz başkalarının yanında, ben koy veririm gider..Yeryüzünde makyajsızda yaşanabileceğini anlatmaya çalışırım hala, ama o vazgeçmez..
O kadar farklıyız ki..
Ben bilmediğim, tanımadığım hiç bir yerde yaşayamam..Bilmediğim her şey tedirgin eder beni..Ama o hiç bilmediği bir şehirde dakika bile düşünmeden gidip yaşayabilir..yaşamıştır da..Kıyafetlerimi eleştirmekten hiç vazgeçmez çemkirir de çemkirir..Ben ilişmem, o güseldir ve herşey yakışır derim..
O kadar farklıyız ki..
Evimizi toparlar ve nefis yemekler yapar, bir sürü şikayet eşliğinde :) Ben ya yapmam ya da şikayet etmem..Ben genelde geçmişten bahsederim, o gördüğü, aldığı, duyduğu yepyeni şeylerden..
O kadar farklıyız ki..
Babamın adı hep dilimin ucundayken, onun aklının ucuna bile gelmez..O, kim ne hak ederse onu verir, ben faydasız, gereksiz bir fedakarlık halindeyimdir daima..
Aslında biz o kadar aynıyız ki..
Aynı ayda 2 gün arayla doğup, aynı burca sahip olmuşuzdur..İsimlerimiz aynı harfle başlar, en çok beraberken güleriz ve biz varsak başka kimseye, hiçbir şeye ihyacımız olmaz..
O kadar aynıyız ki..
Saçının teli kopsa dünyayı ateşe verebilirken ben, saçımın teli kopsa dünyayı ateşe verebilir..Yaşamımda ki en vazgeçilmezimdir ve bilirim yaşamındaki tek vazgeçilmezi benimdir..
O kadar aynıyız ki..
Aynı mayadan, aynı hamurdan..Dağ gibi, deniz gibi bir kadından dünyaya gelenleriz..Aynı emekle, aynı nefesle büyütülenleriz...
O kadar aynıyız ki..
Kardeşiz biz..
Son Söz: Annemden emanet, benim için hiç büyümeyecek küçük kız..Hep yanımda, yöremde ol.. Aldığı nefes en büyük şansım olan küçük kız! Hep böyle güsel bak..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder