Saklambaç

Ben herkesi güsel saklamayı tercih edenlerdenim..Eğer gerçekten altından kalkılamayacak bir yük bırakılmamışsa üzerime, ben güsel saklarım herkesi her şeyi..Bunu yaparım ve tek sebebi yine kendimimdir, bana iyiliktir aslında..Öfke duymak, ağzına geleni söylemek ve ardından lanetler okumak işin en kolay yolu ki kendime hiçte yakıştırabildiğim bir tarz değil bu..

Ama biliyorum ki her şeyi güsel saklamak sadece benimle olmuyor bir nevi saklambaç oynamak gibi yani..Hani hep biri ebe olursa yorulur, sıkılır ya öle işte..Bende kendi saklambaç oyunumu oynuyorum kabul..Ama ebe olmayı kabul etmişsem bunu böylesi hoyratça tüketmeye ne gerek var(dı) ki??

Geride kalanlar insanın yüzündeki çizgiler gibi gelir hep bana..O çizgilerden kurtulmak için yapılan harici müdaheleleri nasıl hiç anlayamadıysam, geride kalanı, kalanları da yok saymayı da anlayamıyorum..Oysa bir kaldırımda karşılaşıldığında gülümseyebilmeli insan geride bıraktığına..

Yolculuğumda farklı zamanlarda yanımda olanlar!! Her biriniz avuç içi çizgilerim gibisiniz biliyorum ki sonsuza dek silemem hiç birinizi ki silmekte istemem zaten..

Ama gün gelir gerekirse silemediklerimi görmemek için açmam avuçlarımı!!


Son Söz: Henüz söylenmedi...